Stałym elementem który napotykam w różnego rodzaju rozmowach jest narzekanie na rozpasanie i nieróbstwo szeroko rozumianej masy ludzkiej, ze wskazaniem na tzw „doły”.
Pamiętam, jedną z pierwszych takich rozmów podczas mojego dłuższego pobytu wiosną 2003 roku. Moja znajoma, nauczycielka biadoliła jak jest ciężko wyżyć z bardzo skromnej pensji, coś nieco ponad 1000 zł na rękę. Ja jednak zauważyłem, że mimo wszystko jest w lepszej sytuacji niż znakomita większość, chociażby z tego że pracuje i szkół póki co nie likwidują. Co mają powiedzieć dziesiątki tysięcy zwolnionych z przynajmniej kilku większych zakładów przemysłowych w mieście.
I tu się zaczęło. Na szczęście nie argumentowała „modnym” do dziś stwierdzeniem, że takie komunistyczne molochy były tylko przysłowiowymi kulami u nóg odradzającej się gospodarki „wolnorynkowej”. Twierdziła, że komuna rozpasała gawiedź robotniczą i nie chce im się pracować, wolą się tylko skarżyć na swój los, nie chcą się zająć i przysposobić do nowych zawodów np. w usługach. Na dowód swej racji podała przykład; jej znajoma, lekarz dentysta usilnie poszukuje gosposi domowej – sprzątanie, gotowanie zakupy, nie musi być zajęta przez 8 godzin, jak się wyrobi to wystarczy 4 godziny dziennie. Płaca 1,500 zł na rękę miesięcznie. Znajoma dentystka „szuka” bez rezultatu już kilka miesięcy i nic! Mając jeszcze w głowie poszum jej biadolenia na uciążliwą i mało płatną prace nauczycielki, pełen troski o jej ciężki los, doznałem olśnienia i zapytałem znajomą na co czeka, dlaczego nie rzuci w cholerę „szkołę” i nie zajmie się praca, tak zachwalaną u znajomej lekarki.
Co to się działo!
Co to się działo , jak w piosence W. Młynarskiego „o basiście”, nie będę już dokładnie opisywał, w każdym razie jak ja to sobie wyobrażam!, że co ona, jakby nie było pani magister ma robić jako jakiś garkotłuk ? !
Sympatyczne spotkanie nagle się zakończyło, nawet nie zdążyłem posmakować ponoć pysznych domowych wypieków. Nie mam pojęcia o psychologii czy innych pokrewnych temu nauk, ale przypuszczam, że każdemu kto ma jakikolwiek zawód i go uprawia przez dłuższy okres, nie będzie łatwo nagle i nie ze swojej winy, zamienić na inny, nie pokrewny z pierwotnym.
Jest to bardzo istotny i ważny problem, ale nie o tym chcę pisać.
Znam taką opisaną w książce J. Mackiewicza ( Nie trzeba głośno mówić, lub w „Drodze donikąd” – nie pamiętam!) scenę, gdzie bohater powieści z Karolem, półleżąc w oczekiwaniu na pociąg, który nie wiadomo czy w ogóle będzie podstawiony, jak to w komunizmie! Sami klepiący totalną biedę i brak gotówki nie kwapią się do pomocy „przy bagażach” dla dobrze wyglądających „gości”, którzy takiej pomocy oczekują i oferują zapłatę. Nikt się nie kwapi, bo „goście” są utożsamiani z systemem sovieckim. Dziś, choć się o tym „głośno nie mówi” jest analogiczna sytuacja, ludzie biedni, którzy potrzebują bardzo pieniędzy nie są chętni do wynajmowania się na jakieś dorywcze prace. Uważają, że oferujący taką usługę, po pierwsze ma pieniądze, a jak ma to musi być jakoś już nieźle ustawiony, czyli jest z „układu”, to znaczy jest wrogiem!
W jakimś stopniu winnym tego, że ja teraz jestem w takiej ciężkiej sytuacji, tak to chyba jakoś ( przypuszczam) sobie tłumaczą. W każdym razie musi być coś na rzeczy, bo Ci sami ludzie, nawet z dyplomami magistra, chętnie stają do zmywaka w knajpie u „Niemca” albo wykonują wszelkie roboty dorywcze z chęcią i bez szemrania na tzw. „zachodzie”. I nie chodzi tu tylko o wysokość zapłaty. Ludzie bardzo biedni, starają się ukrywać swoją nędzę tak jak ciężką chorobę i jak mogą tłamszą swoją nienawiść do obecnie panującego systemu w postaci ITI RP. Nawoływania do „patriotyzmu” przez przedstawicieli tego systemu, w najlepszym przypadku kwitują „wzruszeniem ramion”.
Moją wiedzę na ten temat zdobywam rozmawiając z „rzecznikami” tej 20 milionowej rzeszy ludzi skrzywdzonych, których spotykam przy śmietnikach. Szukają przeważnie puszek aluminiowych i wszelkiego złomu. Za kilogram (56 sztuk) w Kielcach, puszek otrzymują 1,60 zł. Bywało więcej nawet dochodziło do 4 zł., ale to dawne dzieje, oprócz tego (mój ostatni rozmówca) pobiera zasiłek z MOPS w wysokości 170 zł miesięcznie, za to opłaca tzw. media, mieszka w drewnianym domku po zmarłej siostrze. Czy chodzi na „wybory” – uśmiecha się kwaśno i puszcza tzw. „wiązankę świętokrzyską”, pytam dalej; a PiS?, a czymże oni się różnią od reszty – kwituje! Jak doszło do „tego zbieractwa”, pracował w kieleckiej „papierni” jako mechanik maszyn, w 1995 roku wyjechał na kontrakt zagraniczny, po powrocie „papiernia” została sprzedana, a jego zwolnili, do emerytury brakuje mu 8 lat, ale nie wie czy zdoła doczekać, sądząc po jego wyglądzie też mam wątpliwości! Narzeka na ciągłe zwyżki cen podstawowych artykułów spożywczych, wymienia chleb i mleko, wspomina tez o cenach tytoniu do robienia papierosów, 80 zł kg. Więc go częstuje papierosem, po wielokrotnym podziękowaniu wiem, że taki poczęstunek rzadko mu się przytrafia.
Na koniec dopiszę tylko, że z moich skromnych obserwacji wynika, że przetrząsanie śmietników u nas w ITI RP, jest spowodowane w co najmniej 80% ze względów ekonomicznych, 20% to psychiczne – alkoholizm i dewiacje umysłowe, w Nowym Jorku jest to samo, tylko proporcje są odwrócone!
Pozdrawiam. MirekD.
Mirosław Domińczyk 